Η κοινωνία χρειάζεται μια ειρηνική επανάσταση

Νικολέτα Πεχλιβάνη

Συνέντευξη με τον υποψήφιο πρόεδρο της κυπριακής δημοκρατίας Γιώργο Kολοκασίδη

« Έχω αναπτύξει μια αντιπάθεια για την κομματική λειτουργία η οποία απαιτεί πειθαρχία, που δεν έχω. Δεν θέλω να πειθαρχώ σε κομματικές ντιρεκτίβες».

O Γιώργος Κολοκασίδης, πρώην αναπληρωτής πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος, δηλώνει έτοιμος να μπει στην σκακιέρα του προεδρικού και να ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του ως ανεξάρτητος υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2023.

Κύριε Κολοκασίδη, αρχικά πείτε μας λίγα λόγια για εσάς. Γεννήθηκα στη Λευκωσία το 1960, φοίτησα στο δημοτικό του Αγίου Ανδρέα και μετά πήγα στο Γυμνάσιο Κύκκου. Η βασική μου παιδεία είναι καθαρά ελληνική κι αυτό είναι κάτι που κουβαλώ μέσα μου σε όλη μου τη ζωή, είναι η υπερηφάνεια μου. Τότε η παιδεία ήταν στέρεα και το σχολείο είχε να επιτελέσει έναν πολύ σημαντικό ρόλο και αποσκοπούσε τη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της σκέψης. Τι εννοείται με τον όρο «καθαρά ελληνική παιδεία» ; Θα σας εξηγήσω πώς είχαν τα πράγματα τότε. Κατ’ αρχάς, πάντα γιορτάζαμε τις εθνικές εορτές, ακόμα και την επέτειο του Πολυτεχνείου που ήταν μια καινούργια παρουσία στο ημερολόγιο των εορτών μας. Λειτουργούσαμε περίπου παράλληλα με τον τρόπο που εκτιμώ ότι λειτουργούσε το σύστημα στην Ελλάδα και στα σχολεία της, γιορτάζαμε περίπου τις ίδιες γιορτές. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό. Βοήθησε στο να διαμορφώσουμε, να ενισχύσουμε ή ακόμα και να δώσουμε πραγματικό νόημα στην αίσθηση ελληνικότητας που έχουν οι Κύπριοι. Ευλόγως, δηλαδή, διότι είμαστε οι Έλληνες της Κύπρου, είμαστε Ακρίτες στην ουσία. Η ελληνικότητα, ξέρετε, στην Κύπρο έχει μια ιδιαίτερη σημασία, διότι είμαστε συνεχώς υπό απειλή και όταν κάποιος είναι συνεχώς υπό απειλή, η παράδοσή του αποκτά μεγαλύτερη σημασία και βαρύτητα. Από τα Οικονομικά στη Νομική, πως προέκυψε αυτή η αλλαγή; Πρέπει να σας πω ότι δεν ήταν καθόλου προγραμματισμένη αυτή η αλλαγή. Όταν έπρεπε να αποφασίσω τι θα κάνω δεν ήμουν πολύ κατασταλαγμένος και, δεδομένου ότι η οικογένειά μου είχε μια εμπορική κατεύθυνση, σκέφτηκα να κινηθώ προς τα εκεί.Έτσι, για εμένα ήταν μια φυσική, οικογενειακή επιλογή. Ομολογώ ότι δεν μου άρεσε το αντικείμενο. Έπειτα, διαμόρφωσα ένα ενδιαφέρον για τη νομική, ήθελα συγκεκριμένα να γίνω δικηγόρος, όχι να πάω για δικαστής ή για κάποιον άλλον ρόλο στη δικηγορική τέχνη. Έβλεπα τον εαυτό μου ως μαχόμενο δικηγόρο.

Κατά την διάρκεια των σπουδών σας είχατε την ευκαιρία να έχετε καθηγητή έναν Νομπελίστα. Μάλιστα, όταν έκανα Οικονομικά στο Λονδίνο παρακολούθησα το μάθημα του μετέπειτα Νομπελίστα Χριστόφορου Πισσαρίδη. Ήταν ένα δύσκολο μάθημα. Τον Πισσαρίδη δεν τον γνώρισα τότε προσωπικά, δεν είχα προσωπική σχέση με τον καθηγητή μου. Σίγουρα για όλους εμάς είχε ένα επιπρόσθετο ενδιαφέρον, το γεγονός ότι ήταν Κύπριος, ενώ τώρα που το σκέφτομαι σίγουρα έπαιξε τον ρόλο του για να το επιλέξουμε. Βεβαίως, όλο αυτό δεν επηρέασε σε κανέναν βαθμό τη σχέση φοιτητή-καθηγητή, αλλά έπαιξε ρόλο στο να το επιλέξουμε. Πλέον, είναι μεγάλη τιμή το γεγονός ότι βραβεύτηκε με το Νόμπελ. Πριν ξεκινήσουμε, μου αναφέρατε ότι θεωρείτε τον εαυτό σας πολύ δημιουργικό . Η δημιουργικότητα αποτελεί μέρος και της δικηγορίας ; Η δημιουργικότητα είναι μέρος κάθε επαγγέλματος και η δική μου δημιουργικότητα με βοηθάει πολύ σε αυτό που ασκώ. Ως δικηγόρος, πρέπει συνεχώς να σκέφτεσαι περισσότερο απ’ ό,τι σκέφτεται ο αντίδικός σου, αλλά να σκέφτεσαι και περισσότερο καινοτομικά. Μπορώ να πω ότι το πολιτιστικό μου ενδιαφέρον, το γεγονός ότι ασχολούμαι με την ανάγνωση βιβλίων για παράδειγμα, με βοηθάει να διατηρήσω μια δημιουργικότητα και μια πολιτισμική ευρύτητα που είναι πάρα πολύ χρήσιμη για το επάγγελμά μου. Πως προέκυψε η ενασχόληση σας με την πολιτική ;

Πάντα είχα μια ιδεαλιστική προσέγγιση στα πολιτικά, από τον καιρό του σχολείου, όπου είχα εμπλακεί στα μαθητικά δρώμενα. Τότε, το περιβάλλον ήταν έντονα πολιτικοποιημένο και το ενδιαφέρον μου για τον τόπο ήταν μεγάλο. Τώρα πλέον τα πράγματα έχουν κομματοποιηθεί. Η κομματοποίηση, ξέρετε, είναι η φτήνια της εποχής. Τότε υπήρχε μια μεγάλη ανησυχία λόγω της εισβολής. Αντιλαμβάνεστε σε τι περιβάλλον κάναμε μάθημα; Είχαμε πρόσφυγες μέσα στην τάξη, βλέπαμε κόσμο ο οποίος έχασε τα πάντα. Από το παράθυρο του σχολείο έβλεπα να περνούν τα τανκς των Ηνωμένων Εθνών, έβλεπα τα κατεχόμενα. Είχαμε συνεχώς την αίσθηση της τουρκικής απειλής.

Σε δηλώσεις σας στο παρελθόν, είπατε ότι «Πλήρωσατε για τις αρχές σας » για ποιες αρχές εννοούσατε ; Για τη διαγραφή μου από το ΔΗΚΟ. Για εμένα, ήταν τιμή το γεγονός ότι στάθηκα σε αρχές και για τις αρχές αυτές πλήρωσα. Έμεινα πιστός σε κάποιες θέσεις και δεν συμβιβάστηκα. Αυτό για εμένα ήταν πάρα πολύ σημαντικό και με βοήθησε να διατηρήσω μια αίσθηση αξιοπρέπειας, πράγμα που είναι η προτεραιότητά μου. Δεν με ενδιαφέρει αν κράτησα ή έχασα τη θέση του Αναπληρωτή Προέδρου του κόμματος ή αν δεν ανέβηκα. Το πιο σημαντικό για εμένα, ήταν ότι έπαιξα στον χώρο της κομματικής πολιτικής με τους δικούς μου όρους. Πλήρωσα, αλλά στάθηκα στις αρχές μου. Έπειτα γιατί δεν επιστρέψατε στο πολιτικό σκηνικό ; Έχω αναπτύξει μια αντιπάθεια για την κομματική λειτουργία η οποία απαιτεί πειθαρχία, που δεν έχω. Δεν θέλω να πειθαρχώ σε κομματικές ντιρεκτίβες. Προτιμώ να λειτουργώ πιο ελεύθερος. Παρά το γεγονός ότι ήμουν Αναπληρωτής Πρόεδρος και κανείς θα θεωρούσε ότι είχα άνεση να λέω αυτό που θέλω, η ουσία είναι ότι υπήρχε πολλή πίεση πειθάρχησης και λειτουργίας εντός στενών κομματικών πλαισίων. Έχω πλέον απελευθερωθεί από αυτό. Συν το γεγονός πως θεωρώ ότι, αυτήν τη στιγμή, η κομματική λειτουργία έχει κάνει ζημιά στην Κύπρο. Μόνο οι πολίτες μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα, άμεσα, αλλιώς είναι θέμα χρόνου να πάμε σε άλλη μια κρίση ή να υπολειτουργήσουμε. Μετά από αυτή την πορεία που είχατε ως κομματικό στέλεχος και πλέον ως ανεξάρτητος υποψήφιος για την προεδρία. Από που αντλείτε την αισιοδοξία ότι θα καταφέρεται να πείσετε και να επιστεγάζεται αυτή του την προσπάθεια στις Προεδρικές με επιτυχία; Υπάρχει μια στάση εξαιρετικά αρνητική των πολιτών έναντι της κομματοκρατίας. Τα κόμματα έχουν περιπέσει σε ανυποληψία εξού και η υψηλή αποχή. Οι νέοι έχουν απομακρυνθεί από τα κόμματα, άρα εγώ αποτείνομαι στους πολίτες. Οι πολίτες που θεωρούν ότι αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο, είναι η δεξαμενή στήριξης στην οποία προσδοκώ. Και είναι μεγάλη δεξαμενή, φτάνει οι πολίτες να πιστέψουν ότι μπορεί να υπάρξει αλλαγή και δεν είναι ζήτημα μπαλωμάτων και να βρούμε μια λύση για να πάμε παρακάτω. Χρειάζονται τομές, χρειάζεται μια ειρηνική επανάσταση.

Σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσω τον κ. Κολοκασίδη για την συνέντευξη και να ευχηθώ κάθε επιτυχία στις εκλογές.