Φοιτητής ή εργαζόμενος;

Γράφει η Κυριακή Παρασκευοπούλου

Τα προβλήματα που προκύπτουν όταν ένας φοιτητής είναι υποχρεωμένος να εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές του είναι δισεπίλυτα. Οι λύσεις φαντάζουν εύκολες στην θεωρία στην πράξη όμως δεν λειτουργούν. Η κυβέρνηση έχει τον πρώτο αλλά και τον τελευταίο λόγο.

Pixabay.com

Εργαζόμενοι φοιτητές πάντα υπήρχαν και δυστυχώς θα συνεχίσουν να υπάρχουν και στα επόμενα χρόνια όπως όλα δείχνουν. Αυτή είναι μια διαπίστωση που απορρέει από το γεγονός ότι τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει σε σύντομο χρονικό διάστημα. Πολλοί φοιτητές μην έχοντας την οικονομική δυνατότητα, να καλύψουν τις ανάγκες τους, όπως, αγορές βιβλίων, στέγαση, διατροφή, καταφεύγουν στην αναζήτηση εργασίας σε μια προσπάθεια να επιβιώσουν, ενώ ταυτόχρονα, προσπαθούν να αποκτήσουν το πολυπόθητο πτυχίο.

Το αρνητικό που έρχεται στην επιφάνεια όταν ο φοιτητής αναγκάζεται να δουλεύει ενώ σπουδάζει, είναι πως δεν έχει όσο χρόνο χρειάζεται έτσι ώστε να αντεπεξέρχεται σε όλα. Σοβαρά υπόψιν πρέπει να ληφθεί και ο ψυχολογικός παράγοντας του εργαζόμενου φοιτητή, που νιώθει πίεση από την μια πλευρά, αλλά και αδικημένος από την άλλη. Πίεση γιατί παλεύει να έχει καλές επιδόσεις στα φοιτητικά του καθήκοντα, αλλά και να είναι επαρκής στις επαγγελματικές του υποχρεώσεις. Αδικημένος αισθάνεται επειδή θεωρεί πως η κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει προνοήσει για ένα πιο ευνομούμενο κράτος. Τα κριτήρια για παροχή βοήθειας από το κράτος δεν περιλαμβάνουν όλους όσους την χρειάζονται, με αποτέλεσμα όσοι δεν τα πληρούν να μένουν αβοήθητοι.

«Ενώ έχω ανάγκη τα λεφτά, καταλαβαίνω ότι στερούμε την πραγματική φοιτητική εμπειρία»

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ψυχολογία ενός φοιτητή. Ένας από αυτούς είναι πως όταν είναι αναγκασμένοι να εργαστούν στερούνται την δυνατότητα κοινωνικοποίησης, μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο. Δεν έχουν τον ελεύθερο χρόνο που απαιτείται για να συνευρεθούν με τους συμφοιτητές τους, να ανταλλάξουν απόψεις, ιδέες, αλλά, και να ψυχαγωγηθούν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αισθάνονται μόνοι, αποκομμένοι από τα γεγονότα, ψυχολογικά πιεσμένοι.

«Παρατηρώ πως φέρονται οι υπόλοιποι φοιτητές, το πως διασκεδάζουν και κοινωνικοποιούνται μεταξύ τους, ενώ εγώ πάντα όταν με προσκαλούν σε κάποια εκδήλωση απαντώ, πως δεν θα καταφέρω να παρευρεθώ γιατί δουλεύω ή έχω να προλάβω εργασίες για το πανεπιστήμιο.» μας είπε η Αγγελίνα, φοιτήτρια οικονομικών του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Pixabay.com

«Είμαι φοιτητής, οπότε δεν έχω και πολλές επιλογές όταν αναζητώ εργασία»

Τα πολύ σοβαρά ζητήματα που προκύπτουν όταν οι φοιτητές αναζητούν εργασία είναι πρώτον: επειδή δεν μπορούν να καλύψουν ένα πλήρες ωράριο, δεν τους προτιμούν οι εργοδότες. Δεύτερον αν τους επιλέξουν τελικά παρουσιάζεται το θέμα, πως θα καλύψουν το κενό στις ώρες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν μέρες που ο φοιτητής αναγκάζεται να δουλεύει πολύ παραπάνω από το επιτρεπόμενο ωράριο. Τρίτον οι δουλειές στις οποίες μπορούν να καταφύγουν είναι κυρίως περιστασιακές, όπως για παράδειγμα σερβιτόροι, μπαρίστες, πωλητές, κ.α. Ως συνήθως, αυτές οι εργασίες δεν προσφέρουν ένα σταθερό εισόδημα που να μπορεί να καλύπτει ολοκληρωτικά της οικονομικές ανεπάρκειες ενός φοιτητή, και παράλληλα αυτές οι εργασίες έχουν αρκετή σωματική κούραση, λόγο ορθοστασίας, αλλά και ψυχική κούραση επειδή πρέπει να ανέχονται αρκετούς ιδιότροπους πελάτες καθημερινώς.

«Η κυβέρνηση δεν προσπαθεί να βοηθήσει»

Ο Ανδρέας, απόφοιτος του ΑΞΙΚ, έξέφρασε το παράπονό του, πως η κυβέρνηση θα έπρεπε να βοηθά όλους τους φοιτητές ανεξαιρέτως κριτηρίων. Επειδή όπως είπε: «Όλοι οι φοιτητές είναι η μελλοντική γενιά που θα αναδείξει αυτό τον τόπο. Είναι οι αυριανοί πολίτες που θα στελεχώσουν όλο το κοινωνικό οικοδόμημα. Είναι προς όφελος της κοινωνίας να σπουδάσουν όλοι».

«Είναι λύση η παράταση των σπουδών;»

Αναζητώντας μια λύση στο πρόβλημα τέθηκε το ερώτημα σε μερικούς φοιτητές που εργάζονται και σπουδάζουν παράλληλα. «Θεωρείτε πως είναι λύση στο πρόβλημά σας η παράταση των σπουδών; Το συγκεκριμένο ερώτημα προβλημάτισε αρκετούς. Αρχικά, η παράταση σπουδών θα λειτουργούσε ως εξής: ο φοιτητής θα είχε τρία μαθήματα ανά εξάμηνο. Αυτό θα σήμαινε πως τα χρόνια φοίτησης του θα διπλασιάζονταν από την μία αλλά από την άλλη θα είχε την δυνατότητα να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στα μαθήματα του αλλά και στην δουλειά του ταυτόχρονα. Επίσης θα κατάφερνε να πάρει το πτυχίο του με ένα καλύτερο βαθμό. Υπήρξαν, παρόλα αυτά, πολλοί φοιτητές οι οποίοι διαφώνησαν με την παράταση των σπουδών.